Alle inzendingen over vastzitten

Gebaren Gewassen Gekleed Gelegd Gevoed Gewekt Geleerd…

kijk haar lopen……arrogant je hoort ze fluisteren opgeheven hoofd blik op oneindig verstand op nul tranen in je ziel droge ogen glimlach gestift op verlegen lippen aarzelende voetstappen vanuit wiegende heupen kakmadam echoot haar na ze durfde niet zo goed naar buiten de angst hield haar jaren thuis nu zal ze nooit meer haar…

Die als een vinger Het land insteekt, Met voor de kust Dat eilandje ingericht Als strafgevangenis Voor hen die van alles Misdeden, Die de rest van hun leven Hier vastzitten zonder Ook maar een schijn Van kans om te ontsnappen, Terwijl de vis Voor de kust In vrijheid rondzwemt…

Warboel van kabels In mijn hoofd Overal knopen Die mij het Zuivere denken Beletten - Warrelige warboel Van eindeloze Gedachtenkronkels Die mijn denken Op slot zetten - Pas als ik Schilder en met Verf mijn emoties, Mijn diepgevoelde Gedachten vorm geef Lukt het mij alles Dat in mijn hoofd Vastzit te ontwarren…

en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

De volgende bladzijden van het boek zijn aaneen geplakt het is bijkans onmogelijk het komend hoofdstuk te beginnen Maar gedwongen blijven hangen in dit huidige gebeuren is ook geen optie Dus waag je de sprong in de onbekende schemer vanuit de schrale hoop dat de juiste draad weer op te pakken is.…

het sneeuwt alsof de ijstijden zouden kunnen herbeginnen ik vastzit in de sneeuw de wolven al hoor huilen in de kou ontdek ik mijn eigen poten, klauwen huil oewoe hoehoehoe naar de zilveren maan het knorren in de maag begint en het gemis aan warmte, volle maag wacht maar tot ik bij je ben…

ik ben een wolf onder de wolven buil bronstig mee in 't koor niets menselijks is me vreemd ik schuw geen platitudes ik hou nochtans van al wat onbereikbaar is, van duistere symbolen tot lichtende sterren helaas ik ben de man die naar de zon wil lopen maar vastzit op het kleverig asfalt: de hunker zelf houdt me gevangen.…

Een schoen waaraan een geschiedenis vastzit. Een zonnebril waarin levens spiegelend voorbijgaan. In een moment van stilte, een tel zonder fluistering wordt de essentie vastgelegd; het gevoel in een beeld.…

Ik geef je de vrijheid Want er is voor gevochten Onderzoek de vrijheid Wat het is Door vele uiteenlopende wegen kom je erachter Dat je toch gebonden bent Vastzit Dat alleen de wind vrij is Dat degene die visie hebben Ook stuurloos kunnen zijn bij ontaarding Van rampspoed Die ontwrichtend werkt Waarbij de vrijgevochten mens Door zijn visie…

Er zit een zwart engeltje vast in het restje drank op de bodem van mijn glas Ik drink graag, een glas is fijn gezelschap, net familie, Familie Dat zwarte engeltje ben ik Het is mijn goede ik, mijn liefde die vastzit op de bodem van jouw beloftes die jij niet kon houden Ach, een beginnersfout Beloftes die je breekt zullen jou breken…

Gedachten ontsnappen uit de wachtkamer, gaan naar hun eigen gang en provoceren vastzittende gevoelens met spitsvondigheid. Terug naar het verleden flitst voorbij. De afkeer van een kommervolle jeugd belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid. Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken.…

Vrijheid hebben, en ...vastzitten. Op zoek naar wat ons gaande houdt. “Ik nodig je uit”. De Geest geeft toegang tot het Woord. Zij maakt je vrij. Voor jouw ogen heb Ik mij geopenbaard, opdat je hart Mij kan zien Ik zal je leiden en jij zal vrij zijn.…

de stille vriend die naar je luistert even het beste gezelschap dat je op enig moment verdient immers de ander is iemand die enkel fluistert en niet jouw verte ziet vreemde woorden doven ook al is je weerstand week ze raken niet je hart, hoop laat je in de steek het is vluchten in een heelal van verborgen zuchten maar tegelijk vastzitten…

Met gebroken hart Probeer ik te lijmen wat goed vastzit. In de verte zie ik het licht Maar het peertje is kapot. Mijn levendige ziel is altijd op zoek Naar datgene dat mij gelukkig maakt. In de verte zie ik het licht Maar het peertje is al heel lang kapot.…

voorruit, Ik rij naar huis Goddank, de dorte is voorbij Voeding voor het droge land En mij Het voelt goed Zoveel water Zoveel vocht Wat het slecht had komt weer op En recht zijn rug Zo ook ik Tijdens deze natte autotocht Langzaam stel ik mij weer open Als een voorjaarsbloem Steeds weer De sapstroom is nu aan het lopen Terwijl ik vastzit…

jouw moeder, jouw oma, jouw tante, zij die tegen de stroom inzwemt die zich inzet als advocaat voor vrouwenrechten gebroken harten heelt zij die ten onrechte vastzit omdat zij opkwam voor zichzelf of voor zwakkeren wonden weet te stelpen zij die het leven liet in haar zoektocht naar vrede kiest voor het verzet onderduikers beschermt…

Mijn lach is een leugen het hart gebroken als nooit tevoren niets is nog lief niemand is thuis het is het geluid van duister dat kruipt onderhuids vannacht wou ik dood geen kleur meer zo verdoofd niemand is thuis enkel nog zwart leeg is mijn hart hard is de steen dat vastzit aan het been zo ziet de dag eruit de dag alleen nooit meer…

Hoe kan ons verlangen vastzitten in tijd, of in eeuwigheid waarvan we niets weten? Spinnenwebben vertellen dat schoonheid kan vangen. Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

Hoe kan ons verlangen vastzitten in tijd, of in eeuwigheid waarvan we niets weten? Spinnenwebben vertellen dat schoonheid kan vangen. Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

ik wil de eindstreep bereiken een doel hebben om naar te streven mijn wilskracht begint te wijken zoekend in mezelf naar motivatie om te leven vastzittend in een diep donker gat de klim is te zwaar was het maar een kronkelig oplopend pad had ik die kracht even maar op zoek naar de juiste woorden waar ik mijn gevoel in kan weergeven als…

Hoe het nieuws ook wordt gebracht, het verschil zit 'm in details, of 't van zes uur is of half acht, een beetje opmerkzaamheid leert al snel, dat de gevangenen soms vastzitten in de tweede hel. Dat ze gestraft worden voor hun daden nog tot daaraantoe, maar te moeten worden vernederd, bij die beelden denk ik, nou moe...…

Wat doe je als je vastzit Zo ontzettend vast Wanneer flexibiliteit en het leven heden Niet zo goed meer bij je past Wanneer je zo verzand bent Dat je het zelf In al je starheid Niet meer ziet Jezelf, zoals je nu bent Niet meer terug kent In een sleur leeft Iedere dag hetzelfde lied Wat doe je als je bent geworden Wat je nooit had willen…

gedreven gevoelig zijn en verweren jezelf vergeten, eerzaam streven argeloos beminnen leren moeder, in je hele wezen leiden, door spel, door boeken twijfelen en beschutting geven samen naar morgen zoeken vrouw, in de kleinste vezel moeder en steunpaal zijn toevlucht, troost en metgezel veel water bij de wijn vrouw, met je volle hart vastzitten…

Maar ik kan het niet loslaten Ik weet gewoon niet hoe Mijn hoofd loopt over Ik maak me boos, dat het me nu nog raakt Ik heb het nooit willen geloven Maar het heeft me tot een ander mens gemaakt Ik wil niet langer terugkijken Of vastzitten in die tijd ‘Het zijn verloren jaren’ Zeg ik tot mijn spijt Ik heb me zo vreselijk alleen gevoeld…

en kracht we moeten er eens met z'n allen doorheen en steun geven aan onze tochtgenoten laten wij hen niet op die barre tocht alleen zorgen wij genoeg voor hen die uitgestoten die verdwaald zijn op onherbergzame wegen en dorsten naar onze liefde en genegenheid doen zij Uw stem in 'n ontvankelijk hart bewegen of laten wij hen vastzitten…

Losgeweekt van mijn vel loop ik verder en bedenk dat er wel ergere dingen zijn dan medemensen, dat het hem juist zit in het vastzitten op deze pla- neet en het hebben van een be- wustzijn en .. dat ik zo snel mo- gelijk moet maken dat ik thuis- kom, voordat ik overloop tegen een muurtje van een huis en dat nét op dat moment een agent…

Uit deze chaos en verwarring ziet een stilte het levens- licht die ook nog eens elk woord laat vastzitten om nooit meer te ontsnappen alsof men een hele muur in dimensie laat bouwen om mij heen Ongevraagd en zonder toestemming lossen creativiteit en inspiratie in het luchtledige op.…

, ik vlucht weer in een slachtofferrol Geef mij handvatten om mij aan vast te houden Ik wil niet meer vastzitten in mijn duister hol Waar zijn die hufters die mij helpen zouden? De woede, de frustratie, ik krijg het maar niet in de hand Kwaad op alles om mij heen, een ieder die mij gebruikt! Ik laat mij gebruiken!…