inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.389):

hunker

ik ben een wolf onder de wolven
buil bronstig mee in 't koor
niets menselijks is me vreemd
ik schuw geen platitudes
ik hou nochtans
van al wat onbereikbaar is,
van duistere symbolen
tot lichtende sterren
helaas
ik ben de man die naar de zon wil lopen
maar vastzit op het kleverig asfalt:
de hunker zelf houdt me gevangen.

Schrijver: marcel bulckaert, 1 mei 2015


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 217

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
joep
Datum:
11 juni 2015
Mooi gedicht, vooral de laatste drie zinnen...
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
2 mei 2015
waar de de hunker te groot en het doel te ver weg wordt de hunker nog groter en het doel verder.... mooi gedicht !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)