Alle inzendingen over vervelen

Zonen beweren dat vaders vervelend doen niet moeilijk - wel makkelijk Om er "Beiden" wat aan te doen.…

kwam de klad omdat zij geen naam hadden en een heel kort leven veel later heeft iemand mij iets over licht en schaduw uitgelegd dat ik het beste in contrast met beiden kan spelen zonder mij te vervelen…

Is 't verleden vervelend geweest, richt je dan op het heden, dan heb je aan de toekomst HET MEEST!…

Ik weet nog heel lang in 't verleden ging ik prat op mijn edele delen maar nu ben ik getrouwd en daar ging het fout nu lig ik me 's nachts te vervelen…

En denk dat ik iedereen er mee verveel. En kan alleen maar dromen, Dat ik daar toch alleen uit kan komen.....…

Tot de tanden bewapend, zit ik verscholen op mijn hoede te wachten variërend van een krant, mijn slof, een vliegenmepper en een weekmagazine, dat alles voor die vervelende vlieg, maar dood gaat ie!…

Wil je heel je leven Lopen in het warme licht Samen met je vriendje Als in een mooi gedicht Je nooit meer echt vervelen Verliefd zijn ieder jaar Grijs met mij gaan worden Haar na haar…

ik zit hier aan de waterkant me echt niet te vervelen mijn lange rok kreukt in het gras maar dat kan mij niet schelen waar geen geluid meer wordt gehoord wat kan er mooier wezen dan daar te zijn en ongestoord een heerlijk boek te lezen…

Zogauw de oefening kunst gaat baren kennen zij Engels, Heidegger, Hegel en Kant Daarom vervelen zij hun bezoek al jaren met de Kunst en Kultuur van Triviant…

Gaat je ego je vervelen, Dan kun je je alter ego laten strelen.…

ik had een rode bal zij kleurde mijn heelal daagde uit tot spelen want stil liggen was vervelen moest rollen en ik hollen om bij haar te zijn zij was mijn fenomeen wij speelden en met haar was ik nooit meer alleen…

Ik denk aan lui die uit verveling vissen, of doelloos gamen in hun vrije tijd, aan influencersonbenulligheid, of dames met hun kapselergernissen. Aan Alberts legeschappentegenslag: een filosoof heeft nooit een vrije dag.…

nooit vervelend, altijd lol, wat is het prachtig, zo'n doos met lieve kittens vol!! over een paar weken gaan ze verhuizen helaas.... het was een geweldige tijd. Gelukkig krijgen ze allemaal een hele goede baas!!!…

alles op een rij behalve mijn gedachten verveel mij dus niet alles wat je zei kon echt wel even wachten maar dat zei je niet alles wat ik vind heb jij ook al gevonden maar dat vind ik niet alles voor je kind dus ook de open wonden? dat heelt het toch niet…

Ik heb, puur uit verveling, mezelf een blanco vel voor de neus genomen. Daar heb ik, om literair te mogen heten, een bestaand gedicht over geschreven. Ze leest toch nooit en zo mag ik me nu poëet noemen.…

We hebben uit de media vernomen en kennen uiteraard dus allemaal dat vreselijk vervelende verhaal: Ruud Lubbers heeft nu zelf ontslag genomen Los van het trieste lijkt het op een klucht: de vluchtelingenbaas is zelf gevlucht!…

Het is raar, druk, en me toch vervelen Buiten zon, in mijn hoofd pijpestelen Ben je kwijt, maar ik zou je ook niet willen delen Gooide je weg, maar kan je niet missen Dat is eigenlijk wel raar. Dat is eigenlijk wél waar.…

Hij heeft om de verveling te verdrijven Nu tijd om leuke limericks te schrijven.…

stellige scribenten fervente columnisten vervelende communisten soldaten in tenten presentatoren die alleen zichzelf horen tanks aan het front jeuk aan mijn kont ik ben even mezelf aan het beleven…

Vervelend om pas na een week te weten Of er coronavrij is gedineerd. Al vallen toetjes bij mij in de smaak, Ik pas voor zulke toetjes-van-de-zaak.…

Hij tekende het menselijk tekort en liet je gniffelen om eenzaamheid Verveling, jaloezie en ijdelheid Tragiek gaf hij een vrolijk uithangbord Als hij vilein politici geschetst had Dan hóórde je gewoon wat men gezwetst had…

Opiniefestivals vervelen nooit. Mijn tuin weet niets van politieke droesem en baadt zich in de witte kersenbloesem.…

het scherm lacht vooral neuzelt onzin van de straat slaat zwart als het gapen overgaat wie blaast er nieuwe adem in het lijk dat sterft van verveling wie stelt de dood nog even uit?…

een handvol zand een strand met dromen ik tel de korrels hoor de golven komen ze schitteren de zon in kleur, de zilte geur waarvan ik nu, voor altijd afscheid zal gaan nemen ik zie je lach, het liefste dat de wereld bracht ik voel je handen strelen vingers die me nooit vervelen die altijd praten met mijn huid, passie ver vooruit…

Wat leek de dag oneindig lang te duren Het leven kreeg per uur steeds minder zin Want heus, je ziet er haast geen gat meer in Wanneer minuten voelen gaan als uren ´n Zwarte dag, ja, maar goddank voor mij Is nu die rustdag in de Tour voorbij…

Een vlugge glimp van witte lingerie onder roetwolk van rokken: zwarte zwanen die, gekoppeld in eenzelfde rêverie, als kanten schuitjes door de vijver varen: kokette weduwen die niet om hun doden blijven treuren - zwart is in de mode. Eén kijkt soms even of haar spiegelbeeld zich onder water net zo erg verveelt. ----------------------------…

Dan is de passie weg en de verveling slaat toe Dan is jullie relatie van ouderdom moe…

Mijn lijf zat daar in een kamer, boomtakken voor het raam er heenkropen en weer, vervelend, met groene bladen al geelend. Mijn oogen zagen verwonderd naar 't buitenlicht, maar zonder 't zelf te weten wat of hun licht oppervlak trof.…

Door sloten verdeelde verrigheid, waarheen gedachtengangen vluchten In reine zwaanse taferelen, en schaaps herkauwend stoïcijns In plat, landelijk vervelen. In wind wentelend gepeins.…

Er is geen begin en het einde is zoek. Moge het sterven sereen zijn toch zet het zich voort in het bloedbad van een geboorte, de geboorte van iemand anders dan, dat valt niet te ontkennen. Maar in het leven is ons gegeven te doen alsof er geen dood was, niet met de kop in het zand maar juist op de uitkijk naar weer een ander land, een…