Alle inzendingen over vies

Het was een zeer onstuimige week Storm Poly bracht veel schade Veel bomen vielen om Ook het kabinet is gevallen Wat viel mij dat toch goed Al viel het hen vies tegen Voor mij valt het wel mee Ze zullen niet weer opstaan De hoogste tijd om echt te gaan Tijd voor een frisse wind Die het vertrouwen van de burger terugwint…

koppen in de krant Ouwe, bebrilde, gezagsgetrouwe koppen Waren naar het gemeentehuis gelokt met een raar verhaal Alsof het gekken zijn die opgepakt moeten worden vóór de keuning in z'n koets stapt Veel gedaan voor enge kerken of de sjoelvereniging, of zoiets Geen afwassers van demente bejaarden Die worden nooit voorgedragen Stront is vies…

Het is een vieze boel bij mijn Chinees Zo schijnen zelfs de ratten en de muizen Te overwegen om maar te verhuizen Ze raken in zijn keuken aan de race Hij vroeg zelfs met een glimlach laatst aan mij: 'Die kakkerlak speciaal, ook sambal bij?'…

En niemand ziet hoe alles wat het was bijeen met zichzelf nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered omdat die vroeger, opgesloten door vaders, stiefmoeders glashartige toverheksen, nooit hun eigen…

uit resten van allerhande soorten oud gebak schiep de bakker van de co-op een soortement van drab versierde het vervolgens met glazuur en verkocht het spul niet al te duur toch vreemd is het te weten dat ik daarvan durfde te eten doch door nostalgie gedreven zou ik er zo weer een euro voor geven (soms is een beetje vies best lekker)…

Vuil kijken, het ongenoegen eens flink vies laten blijken. Allemaal fronzen! En laat dat gebrom ook eens wat luider gonzen! Dat zal ze leren, zij die zo asociaal ons leven regeren! [gedicht in drie 'hepkoe's': elke hepkoe heeft elf unieke woorden, rijmende eerste en laatste regel, 5-7-5 voor de verdeling van lettergrepen]…

“Ja hoor eens, die afbrekende kritiek als zouden wij die darkrooms niet goed dweilen na afloop van een avond homo-geilen, maakt mij echt razend, zelfs behoorlijk ziek! Hoe kan ik nou zo’n kamer schoon en fris en stofvrij maken als het licht uit is ?!”…

, Henk en mijn lakens worden vies, Henk en mijn nagels drogen niet, Henk wanneer ben je nu eens klaar ?…

ze aaide de bast die groen zwart afgaf aan haar handen geen vies gezicht ze wist wat er komen ging in het eerste contact na de storm het was chaos geweest toen de aarde onder de kracht van een vallende wind spleet naaldbomen met een kort dikke puntwortel voor de kap in een rij vielen in bosjes op de zij een enkeling is…

vliegt weg bij het minste zuchtje wind begraaft zich diep onder het zand laat ik het er maar liggen omdat ik mijn handen niet vies wil maken er dwaalt een verloren wereld afgezonderd van wat niet zou moeten zondigen probeer ik het vast te houden ik zal er verder mee moeten komen focus mijn ogen op aanwezigheid dwing mijn verstand erbij…

De dichter van een lach en een traan dat was de wens van mijn leven en zo zou het ook gaan het ging anders en op die manier beschreven lijkt het op dat vreselijke ding dat boven de schoorsteenmantel van mijn oude tante hing maar goed, dit wilde ik zijn een gekweld en eenzaam schrijver achter een vies en versleten gordijn maar nu ben…

zo werd ik in een dorp aanpalend aan de Veluwe toch mooi op het verkeerde been gezet blijkt dat de lang en zwart gerokte gemeente ook niet vies is van een vleugje erotiek op z'n tijd…

verwacht Je bent me nodig als iets of iemand jou pijn heeft gedaan Dit is de reden van mijn bestaan Mijn bestaan is om het jouwe te verlengen Meer dan dat zal ik jou nooit kunnen brengen Mijn aanwezigheid maakt de pijn wat draaglijker Maar ik raak aan je gehecht en jou verlaten is des te pijnlijker Je hebt me gebruikt Nu voel ik me vies…

ze hebben me heel zachtjes dood gemaakt rood kon ik verwassen witter nog dan bleker blauw van binnen ijzigde de kou vuil heb ik eraf geschrobd ik voel betast en vies zie mijn haren niet het piekt als slierten om mijn nek tot zwarte vlek ik wilde niet ik gilde maar ze braken in hun vingers waren overal ik brandde spuugde gal en sloot…

ze hebben me heel zachtjes dood gemaakt rood kon ik verwassen witter nog dan bleker blauw van binnen ijzigde de kou vuil heb ik eraf geschrobd ik voel betast en vies zie mijn haren niet het piekt als slierten om mijn nek tot zwarte vlek ik wilde niet ik gilde maar ze braken in hun vingers waren overal ik brandde spuugde gal en sloot…

als ik wakker word is alles wit geen grijs en blauw alleen maar wit zover ik kijk ik maak het goud omdat het dan de wereld wordt waarvan ik houd die ik vertrouw in goud en later rood ben naakt omdat ik zwart wil dragen een jurkje met bandjes mijn schouders zijn nog mooi de rest is vies daar walg ik van dat is verrot en aangeraakt…

als ik wakker word is alles wit geen grijs en blauw alleen maar wit zover ik kijk ik maak het goud omdat het dan de wereld wordt waarvan ik houd, die ik vertrouw in goud en later rood ik ben naakt omdat ik zwart wil dragen een jurkje met bandjes mijn schouders zijn nog mooi de rest is vies daar walg ik van dat is verrot en aangeraakt…

Hij stopt wat voorgekauwde rijst Voorzichtig in haar kleine mond De oude man is zwaargewond Zijn ziel heeft alles ingelijst Hij voelt zich moe, vies en verreisd In zijn valies een zakje grond Een vaag portret van een verbond Dat zich naïef gelukkig prijst Geschrokken zet hij voet aan wal De havenkade heeft geen geur Het kleinkind dat hij…

ik wil mijn lichaam gaan verlaten het is kapot gebroken vies ik voel het niet als een verlies begin het langzaam aan te haten mijn spiegel ziet geen ogen meer mijn hart heeft geen verblijf ik huur een aangeschoten lijf alleen de dood doet minder zeer ik zal je branden met mijn handen je witheid kelen met mijn mes je geest doen stikken…

wil mijn lichaam gaan verlaten het is kapot gebroken vies ik voel het niet als een verlies begin het langzaam aan te haten de spiegel ziet geen ogen meer mijn hart heeft geen verblijf ik huur een aangeschoten lijf alleen de dood doet minder zeer ik zal je branden met mijn handen je witheid kelen met mijn mes je geest doen stikken in de…

we kunnen geen puzzels meer leggen wij hebben brokken gemaakt in onze vorm en kleuren ideeën zonder duidelijke woorden en uitleg wij zitten ermee omhoog aanleggen lukt voor geen meter veranderen voelt als pijn van een nederlaag want aanpassen is allang een heel vies woord geworden en onacceptabel het standpunt en het…

je betast Voel je je een onbenul Bang om te schreeuwen Bang om wat ze denken Bang omdat je er geen Aandacht aan wilt schenken Het liefst gewoon weer verder gaan Zonder dat je eraan terug denkt Zonder dat je bang hoeft te zijn Dat iemand je weer een haar krenkt Je lichaam betast door vreemde handen Ogen die begeerte uitstralen Een vies…

in jou schuilt een paladijn die mij staande houdt jij laat taalschoonheid ontspringen uit wat dat dan ook het slaat niet Pruisisch blauw kopergroen uit is geen stoffig filoso-vies geneuzel omtrent levensstijl nee jij maakt dingen bespreekbaar flexibele dat maakt veel duidelijk zonder al te veel poespas jouw insteek en inzet van steun…

De bal was kwaad Meer op hem zelf dan op zijn maat Deze een kleurrijk figuur met witte tippen Had voor hem in de boom weten te glippen Deze rijk voorziene Pocher als hij was verdrong eenieder van zijn plek Scheldend met, rot op vies, mager, lelijk, en gek Zo hangt de rijke bal nu vooraan aan zijn dikke nek De ander kleurloos onbelicht niet…

het voetvolk zijn stokpaard rijdend tot aandachtig kroelen eens de schoot veroverd nestelt baarden likkend hij tevreden snorrend zolang het hem bevalt hautain vertrekkend weer omdat het hem verveelt de mens verwijtend kijkend met donker felle ogen poetst hij uren nog daarna tot glimmend weer zijn vacht alsof hij zeggen wil dat was vies…

, Schreeuw ik op hoge toon, Misschien toont mijn huid nu een beetje vies, Maar van binnen word ik schoon!!…

De man die vies stinkende massa opruimt van de ontwikkelde spirituele man of vrouw... is degene van wie ik houd. Hij inhaleert de rotzooi, als zodanig zodat hij zéér spiritueel werk zuiverend op zich neemt! Zonder het van de daken te schreeuwen. Geld voor de dag van morgen. Zonder zorgen.…

ze barsten in mijn hoofd flitsen hun verschrikking martelen wat ik geloof dood is de ultieme schikking ik had het weggeduwd verborgen in herinnering wachtte tot de storm was geluwd hoopte dat het overging het is een rotte plek het voelt heel vies van binnen je handen hebben mij besmet mijn jeugd moest nog beginnen ze jagen door mijn…

in het straatbeeld heet ik vuil en vies. Niemand die om mij komt vragen slechts storm en regenvlagen die me bedaren niemand die me ook wil horen mijn woorden gaan in het ijle weer verloren.…

Deze hond geeft een poot en eet uit je hand Hij gaat veel liever naar een dierenveiling Dan te klooien met enquêtes en een opiniepeiling En met name deze hond komt helemaal uit Shetland Want deze hond zijn pootjes zijn nog niet vies Godzijdank heet deze hond Murdock en geen Maurice….…