Alle inzendingen over waarmee

Gedachten, spinsels van grijze kronkels waarmee voortdurend jouw beeld geweven wordt ... ... in volle kleur.…

Ik leef van de lucht Ik leef van de zon Ik leef van de vreugde Waarmee m'n leven begon…

droomvrouw ik ken je niet maar jij was in mijn slaap vannacht & zong een lied bij het gevoel waarmee ik uit de droom geholpen werd…

Zolang er mensen zijn die trekken aan de touwtjes waarmee wij zijn aangelijnd.…

de zon waarmee al het leven begon…

Plamuurmes als wapen Strak in de hand geklemd, Afgesleten nagels waarmee Hij de laatste restjes Oude tijd verwijderde, Hij wilde er immers Niet meer aan herinnerd worden, Smeerde extra lijm over zichzelf En over de rugkant van het nieuwe Behang waarmee hij de muur Verfraaide - met deze Ultieme poging plakte hij de tijd En zichzelf…

De gretigheid waarmee we leven doet vaak de ogen sluiten voor verdriet dat we helaas niet kunnen minderen maar dat ons hart ook vaak niet ziet.…

bergwanden en mijn handen voelden weer jouw ziel je gebeente was versteend, alleen de graven kenden nog je tekening het was de rekening die je ons schreef toen jij hier in de rots verbleef ze hadden alles uitgemoord je dagelijkse bede voor bestaan werd door de goden niet verhoord de muren bloeden door de beelden van je dood de kleur waarmee…

hij neemt de munten van m’n ogen en draagt me naar zijn boot ik voel me opgetogen al ben ik kennelijk dood er is het wiegende bewegen op het water de besliste haal waarmee hij aan de riemen trekt de zachte schok een tijdje later waarmee de eindreis zich voltrekt een zwijgend wachten tot ik opsta een knik – als groet bedoeld terwijl…

Vanzelfsprekendheid is niet vanzelf, nog minder sprekend, maar de vanzelfsprekendheid waarmee je me claimt is zo sprekend dat ik zonder te spreken de deur uitloop, vanzelf…

De verf waarmee het leven mij schminckte verbladderde tot het meer steeds minder werd.…

Ik zocht akkoorden waarmee ik een melodie kon componeren klanken vragend dragend klagend vloeiend tot een waardig afscheidslied ik hoorde maar verstond het niet ik zocht naar zinnen waarmee ik tekst zou kunnen schrijven woorden klinkers letters die mijn onbegrip konden weerleggen maar ik zweeg wist niets te zeggen Ik zocht…

In mij leeft een waardevol en stil respect voor jou. In mij leeft een groots waarderen voor jouw persoon, jouw doen en laten. Jouw stil afwegen, wat wel en niet te doen. Jij leeft voor me. Nu weet ik, na zoveel jaren dat het heel goed was, dit eens aan je kenbaar te maken. Dat heb ik gedaan. Godzijdank. Er ligt een hele mooie weg achter…

Tranen in je ouders ogen, zijn als parels in het licht. Wanneer die voor jou zijn vergoten, herken je dit aan hun gezicht. Plaats je dan tussen beiden, en zeg dat het je spijt. Misschien mag jij ze dan drogen, zodat het zonnetje weer schijnt…

Voorzichtig als het levende water stroomt waarmee je mij hebt gemodelleerd, nu aarzelen je lippen nog, waarmee je eens van mij zult nippen, mij te zien en begrijpen als je dat gedurfd had, anders mag ik alleen maar hopen dat de heldere stille bron blijft lopen.…

waarmee wordt gespeeld! Zintuiglijk gevoel, Maakt mijn beeld van geluk.…

nu verlies ik mijn zijn in kille woorden die we huilend aan de einder hoorden om te versmelten met ons enig zijn waarmee ik woordenloos in de tijd verdwijn…

bezing de stilte in een klinkend lied dat dromend naar de einder ziet met klinkers uit een zwart heelal waarmee ik zwijgend zingen zal…

Ze was stokoud en ze had zeer gerimpelde handen, waarmee ze zelf lijm maakte, waarmee ik tijdschriftplaatjes in een boek mocht plakken. Ik vond haar rimpelvingers best eng. Haar woonkamertje rook muf en waterig, maar ze gaf me ware aandacht en dat deed mijn zieltje goed.…

in kraaienveren die zo lenig vervagen in een rank geheel van gelengde ronde klanken uit haar keel waarmee haar kleuren zich schakeren…

Schilders van de hoge wolkenluchten wat betekent dat blauw, dat grijs waarmee jullie je dromen saust?…

Een ontzagwekkende lawine van werkelijkheden Meanderend door lichaam en ziel Brengt mij in vervoering In beroering Vijf vingers aan elke hand Waarmee ik kan voelen Gewaarworden Ontdekken Proeven Twee welgevormde oorschelpen Waarmee ik mijn levenslied in agitato aanhoor Een paar ogen Aanschouwt de onmiddellijke omgeving Merkt op Onderscheidt…

Stel je nu eens voor zeg eens hardop tsunami waarmee in een klap alle oerbossen wegvagen dan zijn veel problemen opgelost en kunnen wij het echt overleven hebben…

Projectieschermpjes waarmee je rotzooide minimaliseerden verantwoordelijkheden.…

wij lijden in een kleine taal waarmee ik zin en rijm onthaal om te denken in mijn woord wanneer het zeer mijn lied verstoord…

Is het een spasme Of toch een enthousiasme, Waarmee men iets zeggen wou? Maar de wouw, Zegt nooit wauw!…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…

Het was altijd barbertje moet hangen het is nu in het vervolg geworden Brammetje moet aan de hoogste galg, weet u, dat ik hiervan walg en dat natuurlijk levenslang deze attitude maakt me heel erg bang wat is er toch aan de hand in het métier? er doen zoveel confrères aan mee het is toch niet normaal om elkaar te bestrijden en geen enkele…

ze zich bij ‘m voegde als een lyrisch lied over liefde tot in d’ eeuwigheid bevrijd van de tranen waarmee hij haar achterliet…

Mijn rijkdom tel ik niet in geld Het zijn woorden en zinnen waarmee ik mijn levenswinst kan innen Mijn rijkdom is de taal Door alle woorden en zinnen wordt mijn leven een verhaal…