20 resultaten.
Tijd
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 488 De rechte lijn die leidt
van nul tot eeuwigheid
rondgebogen in een doosje
wordt cirkel, wijzerplaat
van het horloge,
wordt rekeneenheid:
tijd.…
vredepeel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 een klok aan de muur schroeven
de wijzerplaat ontkennen
in open veld en late zon
een lange schaduw voorafgaan
ergens vrede mee hebben…
Levenstijd
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 99 mee met de molen van de tijd
Leven hier in uren van de aardse maat
Pas later komt voor ons de eeuwigheid
Dan bestaan noch seconden, dagen of wijzerplaat.…
Ontmoetingen zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ontmoetingen zijn
het klokkenspel
regelmatig laten donderen
bij de tijd blijven
zonder angst tijdig zijn
om bij de eerste klepelslag
dekking te zoeken
achter de wijzerplaat
verstrikt in raderwerk
van vernuft.
portret gemaakt door
E. van Stokkum…
Ze is nog wakker
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.662 de wijzer van de klok
tikt de middernachtelijke
uren, minuten en secondes weg
langs de wijzerplaat
drupt een traan naar benee
de maan heeft een ironische grijns
over slapen en waken en liefde
en dromen in de nacht
de wind fluistert
het woelen en draaien
van haar alleen
ze is nog wakker…
de wijzers
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 448 De laatste zonnestralen
likken de wijzerplaten
van de kerktoren in een
onbestaand gouden kleur.
De tijd tikt voorbij,
de mooi uitgekerfde wijzers
blijven verguld
in het opkomend
rood van de dalende zon.
De spits van de toren
tekent zich af tegen het gedoofde licht.…
J.
hartenkreet
4.1 met 17 stemmen 2.750 Men wordt niet met een wijzerplaat gemeten;
de druppel die ons diep doordrenken kan
vindt niets te winnen in de zee, en dan,
wat valt daarin te winnen dan niet weten ?
De eeuwigheid die hij voor ons bestond
ligt nu als deel van ons naar achter open.
Hij is slechts op het pad vooruitgelopen
en heeft dat onbekommerd afgerond.…
Bon ton en crême bûlee
netgedicht
4.8 met 25 stemmen 38 de tijd steekt
zijn drie pieken uit
boven een
zwarte wijzerplaat
dat doet hij
al jaren en
niemand vindt
dat interessant
omdat iedereen
het als gewoon
ervaart behalve
op de laatste dag
dan roepen allen
ach en wee schiet
nou even op kan ik
eindelijk naar de wc
want op het moment
suprême verzamelt zich
de bon ton en crèmes…
tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 een paar tellen
en de trein gaat
midden in de nacht
tel ik de uren
van de zomertijd
en van alle vogels
die nu kwetteren
in het Amsterdamse Bos
het seizoen zo vroeg
overal de bloemen en de bloesem
dan zie je die oude wijzerplaat
met een secondenwijzer die telt en telt
stel dat je die wijzer ziet stilstaan
precies op de klok…
De stervende
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 1.931 Opgejaagd door vele wijzerplaten
worstelt de stervende zich voort.
De angst, tot in de ziel gesmoord.
Wat kan het leven nu nog baten?
Geen behoefte heeft hij nog aan praten.
Niets waar de stervende zich aan stoort.
Het enige leven bevindt zich in de straten
waar hij nog enkele stemmen hoort.
Voorbij gaan de herinneringen.…
klokje boven de keukendeur
gedicht
4.7 met 3 stemmen 2.486 Je halswervels draaien, een fractie van een seconde
zoeken, je ogen vinden de wijzerplaat,
rond en wit, blauw de cijfers, de rand. Het is toch een wonder,
dat email, geërfd, afgesopt, al negentig jaar,
en heel die tijd heeft geen enkele kras het geschonden.…
Pakken wat je pakken kan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 362 Zo’n grote mensenmassa,
En de wijzerplaat zo klein.
Klokjes in overvloed,
Wat is nou tijd,
Welke loopt nou goed?
Blijf niet vast zitten aan de tijd,
'T is niet belangrijk.
Je bent rijk aan tijd,
Dus houdt moed
Een klok zegt alleen maar hoelaat het is,
Een klok zegt niks…
Aanslag op Peter de Vries
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 33 de straat vult zich langzaam
met bloemen Hollandse vlaggen
en gedichten dat
dooft de herinnering niet aan
Peter die vecht voor zijn leven
rondom het duister van de nacht dat langzaam overgaat
in de dag de
mensen die op weg gaan om kaarsen te ontsteken en te bidden
onder het verder gaan
de Westertoren horen slaan
met gouden wijzerplaat…
Ontspannen veer?
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 134 Het draaiwerk
- naar vermogen - te strak werd
opgedraaid, de verlichte wijzerplaat
de draaikolk beschrijft waar we ons
bevinden en alleen de liefde zich
geruisloos door de tijd heenslaat..…
De kier van het seizoen?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 de ochtendrand tot
ondefinieerbare wezens,
vermomde beelden die mij bezoeken
de kieren van de nacht in het vizier
om zelfstandig de juiste stand te vinden
die alles vastlegt in een keer, die de
angst verkommerd wanneer de mist
de keel schraap van de dageraad
de lokroep van de toenemende zon
ontwaakt een onomkeerbaar geluid,
de wijzerplaat…
Weer is het nacht
gedicht
2.8 met 99 stemmen 47.983 De wijzerplaten slaan.
De klokken durven niet meer goed te luiden.
Er stroomt een grote luwte door het Zuiden,
het is het uur dat graven open gaan.
De deksels klappen van de stenen kisten.
De doden stappen er ontredderd uit.
Zij hebben mos en huislook op hun schedels.…
Houdbare tijd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 31 De morgen kleedt zich in de
jute zakken van oude plunje,
de zon drapeert z’n stralen en
vertekent de ornamenten van een
verdwijnend jaar, een vluchtig
contrast tussen schaduw en licht,
wat zich op de kortste dag
weer heeft opgericht, Ik zag
je roerige wijzerplaat op je
slapen, een kloppend bewijs
van een gevoelsstroom in
ontembaar…
Brünig
poëzie
2.8 met 5 stemmen 1.312 Onhoorbare secondenwijzer, gaat
De Grote Beer langs de wijzerplaat.
En in één ogenblik, dat zo verglijdt,
Beleeft de geest de stilstaand’ eeuwigheid.…
Sjamaan ?
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 174 dan, een eenzame danser in
een koepel door de ogen van zichzelf,
hij droomt voordat hij het weten mag,
dat het hart blijft kloppen, de acteur
souffleert het wiel van alledag, hij slaapt
er binnen, buiten slaat de tijd z’n slag
wat hem niet deert in de etmalen op
een rij, in de lege daluren is hij vrij,
hij ziet achter een glazen wijzerplaat…
Een kier in de nacht.
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 147 Uit de lokroep van de zon klinkt een
onomkoombare toon, een wijzerplaat
licht op onder de capuchon van tijd, een
schaduwgong die slaat in ieder kwartier.
het verdwijnt, zoals het kwam, het maakt
niet uit hoe ik het leven bewoon.…