Alle inzendingen over zwaar

Vandaag Sinterklaas De kerst in zicht Verjaardagen Ik hou daar niet van Ik voel dan Te veel druk Gevoel van alles te moeten Wat belastend Voelt Voor mij Zijn feestdagen Bedoeld Om elkaar Te horen En te zien Door alle Drukte Er omheen Is dat vaak Niet mogelijk En dat is Waar ik dan Bang voor ben En wat ik mis…

hoe ver kan water gaan welke oever kent zijn grenzen wat komt bovendrijven om soortelijk gewicht te tarten stromen hersenen nog vol bij het zien van een geliefde die geen broccoli lust het antwoord schuldig blijft op terechte vragen in het licht van vloeibaar…

Wat een zware liefde voor de Tour, inmiddels haast een week een feit zit ie op de bank ik kijk opzij zie dat ie ‘t voor elkaar krijgt: zittend de oogleden te laten zakken! Een schaterlach mijnerzijds brengt die leden weer omhoog hij schrikt en ik zeg: spannend best wel hè, die Tour maar ook zolang!…

Australië ontvangt onze prémier Waarvoor ze stevig in de buidel tasten Om hem op snelle races te vergasten Hij voelt zich nummer één daar overzee Al blijft hij tot de finish nog wel hopen Die race is in óns land al lang gelopen…

Zie ik nu de buurman in de rij Hij draait zich om en is niet blij Had ik dit maar geweten Dat hij niets had om te eten Zijn portemonnee legt hij weg Leeg, jammer wat een pech En hij is niet alleen Stille armoede Ik wou dat, dat verdween!!!…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

Verwacht: een zware bomaanslag van miljoenvoudig knalvuurwerk dat u zomaar verkrijgen mag: verwacht een zware bomaanslag en geef dan ook op Nieuwjaarsdag de traumazorg overuurwerk van miljoenvoudig knalvuurwerk: verwacht een zware bomaanslag.…

Na een vakantie van een week of zes Gaan binnenkort de scholen weer beginnen En komen dus de leerlingen weer binnen, Maar die zijn dan totaal niet bij de les. Die zijn, van hun vakantiewerk doodmoe, Meteen al heel hard aan vakantie toe.…

Zware nachten. Nachten van schuilen zuchten zonder lucht in verdriet geen tranen in plezier geen lach in gedachten geen woorden. Zware nachten. In bewegen geen woelen tranen zonder pijn niet alleen en niet samen hier, maar toch afwezig zijn. Zware nachten. Nachten met vele zorgen…

Kun je naar de wereld kijken zonder vraagtekens in je ogen? Is sterfelijk erfelijk? Is een tapijt vol pindakaas kunst? En een pindakaaspot vol tapijt? Wilt u gewassen worden? (de kapper) Is dit een gedicht? (de lezer)…

Het zijn de woorden niet die troosten maar ’t hart dat erin spreekt; verbondenheid verdraagt vaak stilte want veel gepraat verbreekt wat opgebouwd werd al die jaren, wat bindt en doet tezamen staan; Zo laat ons dan het laatste stukje van heel die weg maar samen gaan. Wil ook je tranen niet verbergen, de wanhoop, pijn en eenzaamheid; ik wil…

Ergens aan het eind Van wat mijn actieve Leven lijkt te zijn Moet ik moedeloos Constateren dat ik Niet meer verder kan Bedrading in het hoofd Die al mijn gedachten Sturen kan is in de Loop van veel verdriet En menselijk lijden Beschadigd geraakt, En uiteindelijk doorgebrand Met smeulende dampen Die mijn hele wezen Doortrekken…

Hij vertelde de geneesheer over zijn zwaar gemoed. De dokter zei:" ik zou het zo niet weten, Het komt niet van een virus of wat u hebt gegeten". Hij werd verwezen naar een specialist. Die zei al snel:"Uw huisarts heeft zich niet vergist". Hij werd opgenomen in een kliniek, Voelde zich gelijk nog beroerder en doodziek.…

Soms is die doos Vol verdriet Gewoon te zwaar Te zwaar Om te openen Te zwaar Om op te ruimen Te zwaar zelfs Om te verplaatsen Een plek geven Alsof het dan weg is Verdriet Gaat alleen weg Door te huilen Blijven huilen En als de tranen op zijn Nog eens huilen Een rivier vol tranen Stroomt naar de zee Neemt…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

Als het al een te zware belasting voor je is om met mij mee te leven Hoe zwaar is dan denk je de belasting mij te leven mij te zijn Iedere dag Iedere dag Iedere dag Iedere dag…

Ik voel me weer zo vreselijk moe Krijg mijn ogen nauwelijks open Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Het is meer kruipen dan lopen Ik voel me weer zo vreselijk moe Ik ploeter en ik zwoeg Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Het is gewoon te vroeg Ik voel me weer zo vreselijk moe Ik heb nog maar één wens Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Was ik maar…

Zwaar drukken de eiken een stolp over de schemer. Zijdelings gloeit rodondendron op. Zwaar ook weegt de onweersnacht op klamme schouders. Bladerruisen door de nevel dringt. Het huilen der honden. Het zweet.…

de bomen laten hun takken hangen zwaar van de regen moe van het eeuwige hangen. ik voel me net een boom zwaar van de gedachten die blijven rondtollen moe van het het onbevredigbaar verlangen.…

Ons voetbalteam was dertig jaar geleden Net als de hockeydames favoriet, Maar Duitsland won tot nationaal verdriet En woede en frustratie tot op heden. En nu de wonde bijna is geheeld Wordt andermaal een gouden plak verspeeld.…

Link moet het in Pamplona zijn geweest.. Wat men daar doet om mensen te verstrooien.. Die stieren die compleet over de rooie Zich bestiaal gedroegen bij dat feest. Bij interactie tussen mens en stier Komt steeds het beest naar boven in de stier.…

Vandaag ben ik gelukkig. Ik stapte in de wondere wereld van mijn moeder. Ze nam me mee naar ongekende oorden, die juist aan haar toebehoorden. Ze strekte haar arm uit en wees naar een punt. Ik keek er naar, maar zag alleen het raam. Zij fluisterde stilletjes mijn naam en vroeg of ik die boot ook zag staan. Er stond veel volk te wachten, ze…

Een kort woord, snel en fel gesproken, heeft meer kracht Dan een lang, zwaar bericht dat slaaprig uitgezeid wordt: Een kleine hamer, snel gedreven, heeft meer macht Dan een zwaar ijzer dat maar op de bout geleid wordt.…

Ik dacht: Centraal Olympisch Comité Die willen wel een zware delegatie Dat is toch prima voor je reputatie ’t Ging echter om een ander COC Maar Mark en Max die zijn toch niet te zwaar En Willem…ach een pondje hier en daar…

een zwaar verwrongen beeld van hoe het hoort hullie tegen mij lijkt het door gebrek aan spiegeling nog donkerder dan te voren bladzijden wegen zwaar waarin de waarheid schuil gaat uit het niets vraagt de stilte mij ten dans…

Daken en muren van Rommeldams huizen ogen enigszins schuin en ingezakt. De gevels, roze en bleek groen gelakt, hebben wat scheuren: werk van sterke muizen. Gammel aanzien en achteloosheid suizen door straten, worden door stenen vastgepakt, spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt. De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.…

Iedereen ademt zwaar en de leegte tussen de botten is als verzuring in de nerven van bladeren. Langzaam, maar zeker sterft ieder wezen, de ziel krimpt eerst ineen en ieder ding waar zoveel waarde aan werd gehecht verandert in steen.…

Kom mijn liefste kom laat mij je leiden kijk niet om maar voorbij de horizon Er rest je niets dan wat verloren idealen Je dromen komen ooit wel uit Verlies geen tijd aan verbittering of teloorgegane vriendschap Diegene die naast je staat je tranen vangt zaait het nieuw gewas dat de zomer rijkelijk oogsten zal…

dat ik maar gewoon vasthoud en ik lijd aangemeten soms is het zwaar en zwaar om het te weten…

Zwijgzaam zucht ze Zo zonder zorgen, zeezwart zware zonnebril Zwevend zeker, zomaar Zeven zangers zingen zaligzoet, zilverzuiver zachtjes zes zomerzwoele zonnezinnen Zalft zo zijn zwepend zwaar zeer Zei ze zelf…