inloggen

Gedichten over werk

gedicht (nr. 24):

Poëet en melkboer

Mijn speelse muze kan me soms benauwen
als ik de melkboer 's morgens elke dag
- in koude, hitte regen, hagelslag -
weer met zijn kruiken heen en weer zie sjouwen.

Hij is correct een dienaar van mevrouwen,
die slechts belonen met een fooi of lach;
en of hij nors of praatziek wezen mag,
op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen.

Al houdt hij ook zijn winzucht niet in toom
en mist zijn melk ook soms voldoende room,
mijn kindren hebben melk het meeste nodig.

Als hij voor allen sjouwt, lig ik in bed
nog vaak te broeien op een slap sonnet,
voor mijn gezin en 't mensdom overbodig.

--------------------------------------
uit: 'Distels en doornen', 1959.

Schrijver: Frans Babylon
Inzender: jwk, 7 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: werk

2.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 21.090

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)