Gedichten over huwelijk

gedicht (nr. 21):

Epithalamion

Twee schelpen wordt er wel gezegd
die ooit aaneen ooit vanelkaar maar
nu ten slotte. Of zou het eigenste,
het duplicaat, nu juist geen ring, geen
nest of huis, geen woning zijn, alleen
verveelde spiegeling. Wat heel niet past
maar toch gelijkt, aantrekt, vervoert
is waard om goed bezegeld, bestreden
en bemind, in eindeloze aandacht
beslist omarmd te houden. Twee schelpen ja
maar twee in hoogst verrukt onpassen.

------------------------------------
uit: 'Nu het nog licht is', 1998.

... epithalamion - klassiek gelegenheidsgedicht ...

Schrijver: Tom van Deel
Inzender: pdk, 7 september 2019

Biografie van deze schrijver