inloggen

Gedichten over heelal

gedicht (nr. 22):

Roza en de maan

De maan is een jongen en toch lief
hij kijkt onder de wolken
maar ik slaap onder de lakens.

Hij zingt op een onmogelijk uur:
'Niets zijn de sterren, niets is de maan
sterren moeten slapen gaan
en wassen maar moet Jantje Maan.'

Hij mangelt met hoge stem:
'Kirk, je bent geen adonis die nog in
het centrum denkt te staan.
Spock, je roestig sterrenschip
vertrekt nergens om 25 uur
naar de maan van Mamakoora.'

Uilskuikens en konijnen
start de melkboerenhondehaarraket
stoof het varken met de langste snuit
want de maan is in de wolken, ligt
te slapen in mijn rozenbed.

---------------------------------------
uit: 'Dwangbuis van Houdini', 1998.

Schrijver: Peter Holvoet-Hanssen
Inzender: wdl, 18 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: heelal

3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 10.918

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)