Porseleinen tranen
Op een avond kwam ik aan
in de werkplaats, in het huis
van de hoekige dame
die ronde vormen maakt
van klei en aarde.
Ik zag wel vijftig
porseleinen tranen naast elkaar
op de vloer gelegd en ze zei:
'Tja, ik weet het ook niet,
het gaat maar door.
Misschien als ik suja zeg
of tot honderd ga...'
Misschien, dacht ik
als je ze rangschikt
naar verdriet.
Inzender: M-J.t.B., 5 maart 2020
Geplaatst in de categorie: verdriet