Overwaaiende depressie
Onder elk herfstblad
trefzeker door de wind neergelegd
schuilt een verradelijke gladde tegel;
deze dag waarin mijn illusies sneuvelen
zoals vroeger mijn tinnen soldaatjes
die ik heimelijk verborg, heb ik
tegelangst.
Er steken bossen witte rozen
in mijn brievenbus, elke dag weer.
Mijn depressie verdwijnt als ik mij
plotseling afvraag
in wat voor nachthemd je slaapt.
uit: Terra Incognita, 1988 auteur Ton Luiting.
Inzender: Helen Josephs, 23 augustus 2005
Geplaatst in de categorie: overig