beviste poezie

ik waan mij gelukkig
met mijn pen en papier
met mijn gummetje erbij
duik ik erin

het maakt mij gek en dronken
maar nooit beschonken
ik roof de woorden van de straten
niemand heeft het in de gaten

het is niet voor mijn brood
maar meer voor mijn plezier
woorden gooi ik op de golven
klaterend ontstaat de poëzie tegen de rotsen

vissers op de zee
vangen mijn poëzie in hun netten
schuddend op het dek
worden ze gesorteerd

Schrijver: Klaes, 22 februari 2006

k.dijkstra21chello.nl

woorden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 426