Sax Solo
Een bruisende rivier stroomt door mijn rug
en ik word meegesleurd;
mijn vage onrust wast
tot ongeremde wanhoopsdaden.
Ik klamp me vast aan mijn saxofoon:
een glanzende brulboei
verscheurt de nacht
met hese kreten.
Terwijl de pluche bar,
in rode flarden,
op de wilde maalstroom draait,
spartelt het publiek,
met bleke handen,
een verstarde maat.
Geplaatst in de categorie: muziek