Of jij.
De hemel is van glas in deze dagen
met een tint blauw die ik nergens vinden kan.
Ik voel het wel in de woorden - van onze stiltes
lange uren - die wij samen opvullen.
De glinsterende weerkaatsing
van mij in jouw ogen - en de tranen -
waren zuiver en puur. Al zal het zoet
nu bitter smaken. Ik blijf wel hier.
We draaien en wentelen om onszelf heen.
En leven in het vreemde - nieuwe -
toch vertrouwde gevoel. Van liefde.
Stilstaand lopen wij. Heen. Een enkeltje.
Ons.
Geplaatst in de categorie: liefde