In de trein naar Zutphen
Het groeit
en bloeit
en bemoeit
zich niet met geld
het schijnt
en verdwijnt
het belijnt
mijn gevoel
Onstuimig als
een eerste liefde
stroomt het voorjaar
over de aarde
streelt de bomen in knop
zo lieflijk dat ze open moeten
zonder enig verweer
tegen deze stralende kracht
het streelt mijn hart
onroert en omhult mij
zo zacht
het hoofd
tot overgave
Geplaatst in de categorie: natuur