Even wicht

gelijk
het contragewicht
aan de sierlijke kraan
welks last zweeft achter de
met vrolijke vensters versierde doeken
strak aan stalen staketsels verankerd

weerhouden
stemmen uit een verre noordelijke haven
me het spiegelvlak te verbreken
me te voegen in het speelveld
van de éénbenige duiker
die wondere wereld waar
donker lichter maakt
er licht in donker is

die rauwe klanken
rechtstreeks van de paplepel gegoten
wijl hier zelfs de honden
in aria's bassen

klampen me
in wankel evenwicht
de voeten op het droge

vakantie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 1.838