Mijn Oma
Mijn Oma bezit
de bank alleen,
sinds mijn Opa
er niet meer is
hebben haar woorden
minder weerklank
Opa knikte vaak
had niet zo de
gave van het woord
och Oma had het
immers al verwoord
hij wist al wat
ze zeggen zou
keek naar haar
en legde soms
zijn hand in
een gebaar dat zei
'ik ben zo blij met jou'
nu praat Oma
tegen zijn foto
recht tegenover haar
ze vertelt wie ze
vandaag heeft gezien
en wie er gebeld heeft
'de kleine Jozef vroeg;
Oma zie jij Opa ook soms
ik zag hem hoor en toen zei die,
Jozef ga Oma maar gauw
een kusje brengen van Opa'
toen gaf-tie me een
dikke natte klapzoen
op mijn oor
Oma wrijft over haar oor
ziet Opa opeens wat wazig
en pakt haar zakdoek
ze gaat koffie zetten
mompelt naar de foto
'Bedankt lieve ouwe Jozef'.
Geplaatst in de categorie: verdriet