Stille harten.
In de stille harten dreef hij mede
de nacht in, tegemoet de einder
waar hij enkel geniet van de donkerte,
de inspiratie van het genegen woord
- en de stilte alom –
Droef glimlachend schreef hij, over liefde
die hij nog niet gekend had, hunkerend,
verlangend naar die warme hand
en bij het zetten van de laatste punt
krulde het papier, nat van zijn tranen
Geplaatst in de categorie: verdriet