Levend begraven

Om me heen een hoge muur
Gewapend beton er boven op
Altijd lachen, zonder vuur
Mijn wereld staat op zijn kop

Steeds stoot ik op onbegrip
De ganse dag speel ik toneel
Mijn leven is een videoclip
Heel onecht voor ’t merendeel

Mensen zoeken zelf vertier
Hier bij ons in het café
Denken enkel aan hun plezier
Of brengen hun eigen zorgen mee

Dan speel ik weer voor psychiater
Luisteren naar hun zorg en klacht
Maar mijn zorgen zijn voor later
Niemand die mijn pijn verzacht

Treuren moet ik steeds alleen
Tranen wil toch niemand zien
Zelfs mijn vriend loopt van me heen
Heb ik dan geen hart misschien ?

’t Is al veel te lang geleden
Dat mijn dochter is gegaan
Weinigen die nog tijd besteden
Drank maakt mensen inhumaan

Dus bouw ik verder aan mijn muur
Mijn emoties goed verstopt
Tot de tijd na sluitingsuur
Mijn hart zit in mijn keel gekropt

Ik lig begraven in mijn hart
Ik ben alsof gemaakt van staal
Ik alleen voel nog die smart
Ik leef nog slechts machinaal

Schrijver: lou knaepen, 23 juni 2006

lou.knaepenhotmail.com

begraven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 711