Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.511):

Zomernacht

wanneer een vleermuis spichtig
de nok van het dak ontschiet
en de nachtvlinder amechtig
de holten van de surfinea kiest
vervagen de geluiden,
versterft traag het licht

kruinen doemen dominant op
hullen zich in donkere pracht
een muggenzwerm warrelt kringelend op
animeert het straatlicht in de zomerse nacht

onder Cassiopeia's Wiegende stoel
klept een verre toren trouw middernacht
een kalm klam briesje verdrijft 't zwoel gevoel
dat ons dwong tot deze slaaploze wacht

mijn oogleden dimmen
het licht wordt vaal en schaars
de wijnglazen verschimmen
naast de stervend smeulende kaars

dommelend verzink ik in het erbarmen
van mijn geliefde’s heerlijke armen ...