21 gram
Hoe mooi is het moment,
wanneer nieuw leven onstaat?
Nog mooier lijkt het moment,
dat de ziel het lichaam verlaat.
De rust overstemt ieder geluid,
zelfs de regelmatige pieptoon lijkt verdwenen.
Haar gezicht ziet er ontspannen uit,
alsof ze slaapt, dekens bedekken haar romp en benen.
Geen slangen meer die haar schoonheid verhullen,
alleen een knijper aan haar vinger ontsluiert de waarheid.
Mijn God, wat zou ik haar graag wakker brullen,
maar helaas is deze slaap voor altijd.
De kans op herstel voorgoed verdwenen,
Hoe onmenselijk is het om haar lijden te rekken?
Niemand die is voorbereid om zo'n besluit te nemen,
maar de tijd is gekomen om de stekker eruit te trekken.
Totaal ontspannen lijkt zij toch,
maar niets is minder waar.
Zo blijkt na 15 minuten nog,
het onvermijdelijke moment is daar.
Haar hoofd zakt diep in het kussen,
haar ogen sluiten zich, zo lijkt, nog dichter.
Een diepe zucht ontsnapt haar mond,
daar ligt zij dan, zielloos, 21 gram lichter...
Geplaatst in de categorie: afscheid