Ode aan mijn hand

ik loof je beminnelijke hand

het is altijd afwachten wat je doet

soms lig je te rusten,en dan

ineens moet je weer aan de bak



stilte verbroken door woorden uit mijn brein

gehoorzaam en nauwgezet

help je mijn zinnen onfeilbaar zijn

securiteit is je waarborg



je schrijft in verbeelding, met daarbij

horende aarzelingen en correcties

de muze die zich van spoor tot letter ontwikkelt

in een blote nieuwsgierigheid van lezen

Schrijver: klaes, 10 september 2006

k.dijkstr21chello.nl

brein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 12 stemmen 894