Vergeving
uitgemergeld ligt hij daar, mijn vader
hij is zojuist in vrede heengegaan
zijn lieve vrouw is kalm, maar aangedaan
schor klonk zijn zwakke stem: "kom nader"
verzonken in hun scherp gerande kassen
zoeken zijn ogen, panisch haast, mijn blik
het spreken valt hem moeilijk en ik schrik
ik laat me wéér door het verval verrassen
dan, teder, raakt zijn dorre hand mijn huid
hij wil wat zeggen maar de woorden breken
hij kan niet meer en huilt zonder geluid
ja, pappa, ik vergeef je je gebreken
je hebt het in je leven vaak verbruid
maar 't is voorbij; je hebt de vlag gestreken
Geplaatst in de categorie: afscheid