Weg
Gevangen in een wereld
Van drukte en haast
Dit bedrukkende gevoel
Van vrij zijn met beperkingen
Ik krijg het niet weg
Waarom leven in een land
Waar het gevoel heerst
Dat je bekeken wordt door iedereen
Dat je jezelf niet kunt zijn
Alleen maar omdat er altijd iemand
Over je schouder meekijkt
Ik zou zo graag eens willen voelen
Hoe het is om niets te moeten
Gewoon even weg van hier
Doen wat ik zelf wil
Alle gedachten in mijn hoofd
Laat ik varen met de wind
En zelf vaar ik mee
Totdat ik mijn eigen plekje vind
Ik lijk ver weg
Maar ben toch heel dichtbij
Want ik neem iedereen mee
Voor altijd in mijn hart
Geplaatst in de categorie: vrijheid
Het gedicht zegt wat ik al een tijdje voel.