Flatneurose
Soms
is het zó stil om me heen,
dat ik opsta
om te kijken
of er buiten nog wel
mensen lopen.
Soms geeneen en dan denk ik:
ze hebben groot gelijk,
het is er veel te stil.
Soms één, die ik vang
in mijn blik en volg,
waardoor hij een onbehaaglijk
gevoel krijgt en schrikt
van z'n eigen voetstappen.
Soms legt een spitsuur
een knoop van gevoel
in m'n hersens.
Tegen drie muren heb ik
behang geplakt
en iemand tegen het raam
de wereld.
Geplaatst in de categorie: psychologie