Nacht op het water
Het moet wel donker zijn,
want aan mijn voeten strekt zich
een meer van zilveren lichten.
De schittering zet zich voort
tot boven de horizon.
Boven mijn hoofd spreiden speldenknoppen
een lang geleden licht:
de hemel is een flatgebouw
vol slapers en wakers ...
Misschien zit er ergens
achter een ver venster
eenzelfde stille woekeraar
in oude liefde
te spotten met de regels
van de evolutie;
te dromen over verbrande schepen
en oude koeien
en kijkt daarbij omhoog, omlaag
naar mij
Geplaatst in de categorie: algemeen