Slavendans
Was ik jong gaan dichten
had ik in onwetendheid
de liefde bezongen
Nu ik weet hoe dat afloopt
in elkaar steekt
heb ik er geen behoefte aan
Liefde, slavendans naar de
pijpen van de evolutie
wrede meester der natuur
Die beloont en straft met
drugs voor geluk en verdriet
chemie door velen verafschuwd
Zo gaat het met verlangens
wil je iets, doe het gelijk
uitstel is meestal afstel
Geheim is dat we veranderen
en dáármee onze behoeften
later wordt niets ingehaald
Is géén verlengstuk van het heden
Inzender: Janneke Koster-Baas, 13 mei 2007
Geplaatst in de categorie: filosofie