Ontmaskerd
Even geen discussie,of grootspraak
Geen geouwehoer of ongein
Maar gewoon even in jouw aanwezigheid
Mijn kleine, verdrietige zelf zijn
Dicht kruip ik tegen je aan
In mijn ogen valt te lezen
Dat ik me nu het liefst verstoppen wil
En jij mijn schuilplaats zal wezen
Mijn hoofd verborgen op jouw schouder
Mijn masker een moment opzij gelegd
Even heel kwetsbaar en teer
Verwikkeld in mijn innerlijk gevecht
Ik weet dat ik mijn masker moet dragen
Dat er geen andere uitweg bestaat
Maar ik moet even op adem komen
Omdat het anders niet meer gaat
Dus op dit moment geen mascarade
Er gewoon even eens niet omheen
Ik heb nu mijn masker afgelegd
En dragen zal ik hem weer, zometeen..
Geplaatst in de categorie: emoties