Schijngeluk
Vannacht was zo lang
Te donker en te bang
Uren voorbij gegleden
Leeg en moegestreden
Ik ben niet meer nodig
Mijn zijn is overbodig
Jouw hart is onbetwist
Ruw van mij weggegrist
Vannacht eindeloos stil
Wakker tegen mijn wil
Ik streel zacht je hand
Jij bent in dromenland
Je hebt me vaak gekwetst
Uit je dikke nek gekletst
Beloftes niet waargemaakt
Mijn ziel zo diep geraakt
Vannacht tomeloos huilen
Nergens kunnen schuilen
Gedachten die steeds malen
Ik je zacht hoor ademhalen
En jij huilde dikke tranen
Ik vloog over spoorbanen
Met wijd gespreide armen
Om jou weer te omarmen
Vannacht was troosteloos
Emoties zo immens broos
Zo dicht in jou nabijheid
En toch…. ben ik je kwijt
Zo vaak te veel vertrouwd
Jouw lieve lach aanschouwt
En ik droomde aan een stuk
Over liefde van schijngeluk
Zie ook: http://www.duodichters.com
Schrijver: car, 7 juli 2007
hotmail.comGeplaatst in de categorie: ex-liefde
exliefde
2.119
Geef je reactie op deze inzending:
Ik wil van haar houden maar ook weer niet, ik wil haar kwijt maar ook weer niet... Geen enkel woord dat genoeg waard is voor haar om te blijven.
Ik weet natuurlijk niet of je uit ervaring spreekt... Maar zoniet dan prijs ik je mensenkennis...
10 voor jou ;)