Hartenkreten

hartenkreet (nr. 20.297):

Het kind in de kast

Angst voor de kast
met de kromme sleutel
Mamma is boos op haar
ze hoort het slot knarsen
De opgetrokken knietjes
verbergen haar hoofd
ogen stijf toegeknepen
Nee, ze wil niet kijken
naar het griezelig lege zwart
Haar blote voetjes vangen
de kilte van de vloer
Stil is ze, muisstil
Het kind in de kast
Jaren later, angstzweet
dampend op haar lijf
bij het zien van de kast
met de kromme sleutel
Gevangen in zichzelf,
bang voor de lift
gaat ze tree voor tree
duizelend haar ruimte in
Daar wacht de trein
gevuld met hoofden
De deur gaat puffend dicht
Het kind in de kast
Eruit wil ze, haar hart ratelt
in haar ademloze lijf
Ze knijpt haar ogen dicht
en droomt dat het luik in haar hoofd
ooit open zal barsten
dan kan ze het kind bevrijden
en de angst verbannen
naar het onderaardse van haar zijn

Geen kind meer in de kast