Gefaald?
Verscheurd door angst, pijn en verdriet
zo ken ik mezelf niet
Voor anderen rechtop, het hoofd geheven
maar diep van binnen gebroken en vol beven
Lachend en roepend: "Alles komt wel goed"
maar innerlijk zit ik zonder moed
Ik heb gefaald en ben niet goed genoeg
ondanks mijn vechten, ondanks mijn gezwoeg
Hoe kan ik ooit zijn wat van mij wordt verwacht?
Ik heb mezelf niet eens in m'n macht
Ik geef het een naam, maar het maakt geen verschil
ik ben niet wie ik wezen wil
Gefaald als moeder, als vrouw, als mens
Gefaald in wat ik doe, wat ik denk, wat ik ben
Niet in staat m'n hoofd op orde te krijgen
niet in staat mijn gedachtes te laten zwijgen
Iemand als mij, heeft die recht op geluk
of maak ik alles dan toch weer stuk?
Ben ik in staat anderen gelukkig te maken
of kan ik alleen maar pijn veroorzaken?
Gedachtes dwarrelen als blaadjes op de grond
Word ik..? ..of was ik nooit echt gezond?
Geplaatst in de categorie: verdriet