Zusje (50 jaar na dato)
Gehandicapt, dat was mijn zusje,
die slechts 3 geworden is in jaren.
Ze is "niet goed" zeiden de mensen.
"Niet goed, niet goed, niet bij haar hoofd".
In mijn gedachten; "Nooit ervaren"
Slechts dat ze in een ziekenhuis,
in Assen werd verpleegd.
Dat was een stad van heel ver weg,
slechts een paar oude foto's resten nog,
maar ach;
"Die zijn vergeeld".
Maar bidden deed ik wel voor haar
Voordat ik slapen ging en in mijn bedje lag.
Een couplet was toegevoegd aan;
"Ik ga slapen ik ben moe"
En dan zong ik zacht:
"Ach lieve Heer maak alstublieft,
Toch dat mijn zusje beter wordt,
U kunt toch alles Heer?"
De grote mensen wisten beter;
"Zij betert nimmer weer"
Maar op een avond zei mijn moeder;
"Dat laatste versje hoeft niet meer.
Je zusje, zij is heengegaan en is nu,
zo wij geloven, in de hemel, bij de Heer".
Maar ach, Assen was al heel ver weg voor mij,
de hemel net iets meer.
Geplaatst in de categorie: familie