Dementie, zalig zijn....

Lees in je ogen
de angst,
onmacht om dat
wat wij zien
komen.
De muur van
onomkeerbaarheid,
de ontkrachting.
Zalig zijn de armen
van geest,
zij zullen de
hemelen verwerven.
Maar jij staart
in het lege niets,
onsamenhangend
stamelend,
verlaten
trieste ogen.
Bevende, plukkende
handen,
zo doelloos.
Schuifelende pas,
onzekerheid,
teloor gaan van
menselijke
waardigheid,
28 December
onnozele kinderen.
Wie ben jij?
Wie was je?
Wie ben ik nog
zonder jou?

Schrijver: Jacques Kuijpers., 11 november 2007

jhakuypershome.nl

ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 22 stemmen 2.347