Verstilde woorden. Dementie 3.
Ik vul de stilte
met woorden,
ze hangen in
zwijgzaamheid.
Zo maar wat
losse woorden,
fluisteringen.
Geen geregen
zinnen,
of doorvlochten
verhalen meer.
Ik luister naar
haar stille zwijgen,
loodzwaar hangend
tussen ons,
steeds weer.
Verstilde woorden,
geen uitgesproken
gedachten,
verlangens,
Fantasieen.
Wat blijft zijn
herinneringen
aan ooit gestelde
vragen,
eens gegeven
antwoorden.
Er is niets te raden,
te ontrafelen nog,
geen uitgesproken
gedachte of wens.
Ik zie alleen een
lege mond,
lege ogen en oren,
ik zie mijn geliefde,
een stil lief mens.
Geplaatst in de categorie: liefde