Eindeloos verdriet
Eenzaamheid
Was alles dat nog bleef
Toen jij zo stilletjes verdween
Het cliché
Van een gebroken hart
Verscheurde de wereld met zich mee
Ik ontkende
Dat zielen zo gelijk
Zo onvoorstelbaar mooi kunnen zijn
Toch kwam
Die allesverzengende hitte
Samensmelting van ons twee
Uit mijn hart
Ontsprongen de eerste twijgjes
Die mijn liefde deden ontbloeien
Genadeloos
Gaf ik mij over
Aan de oevers van de tijd
Die schone tijd
Dat alles leek
Uit het groene goud
van jade te bestaan
Jij verdween
En liet mij hier
Een herinnering
Gevuld met pijn
Afscheid nam je
Om mij te beschermen
Gestorven alleen
Bang voor mijn verdriet
Dit geluk
Zo kort
Zo onvoorstelbaar mooi
Zal ik nimmer meer beleven
Ergens in het paradijs van mijn dromen
Hoop ik je voor eeuwig tegen te komen
Geplaatst in de categorie: emoties