Zomaar
Zomaar omdat de zon schijnt
zomaar omdat ’t in me opkomt
zomaar omdat ’t leven te kort is
om zomaar langs de kant te zetten.
Zomaar omdat het gewoon
zomaar in me opkomt
dan zomaar op papier
komt te staan terwijl
mijn vingers zomaar
over het toetsenbord dansen
er zomaar woorden
dansen in mijn hoofd
ik me voor de
zoveelste keer afvraag,
waarom ik zomaar die
dansende vingers
hun gang laat gaan…
Het leven is te kort
te fragiel om zomaar
om welke reden dan ook
te beëindigen.
Dus zomaar stoppen,
is zomaar geen optie…
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid