de reis
ons leven is een avontuur
vol bergen en met dalen
meedogenloos is de natuur
zullen we ooit het eind wel halen
liefde en vijandigheid
doorkruisen ons het pad
wat vroeger ooit een vriendschap was
wordt nu zwaar overschat
maar de reis moet verder
en hoe dichterbij we komen
zie ik niet meer hoever ik ben
door massaalheid der bomen
de rug wordt mij reeds toegekeerd
en vastberaden zijn de stemmen
die mij gebiedend terugsturen
alsof ze me niet meer kennen
wat mij altijd belangrijk leek
gaat nu finaal tegen de vlakte
ik uitte mijn gevoeligheid
voor hun was dat een zwakte
onverwachts trekt de lucht nu dicht
en met bliksem en met donder
arrogant zoals ze zijn
gaan zei dus nu ten onder
de hemel trekt weer open
even snel als het begon
krijg ik weer moed om verder te gaan
en geniet weer van de zon
ik vervolg mijn weg der levensloop
en zie steeds meer bekenden
zei vergezellen mij in de reis...
..de reis naar het onbekende
Geplaatst in de categorie: vriendschap