Eenzame verandering..
Ik voel de tranen branden
en toch voel ik die lach
Sterke gedachten dwalen door mij heen
Maar ik ben niet sterk
ik ben alleen.
Een illusie
dat alles goed gaat
een discussie
tussen twee uitersten
die ik beide haat.
Gedwongen tot dit leven
gedreven langs de pijn
eenzaamheid is me langzaam bekropen
ik was blind
tot ik besefte hoe het zou zijn.
Misschien moet ik beter weten
wat ik eigenlijk wil
en fouten niet vergeten
maal mijn vermoedens stil
Maar nooit mijn geweten.
Inzender: Jiske, 30 mei 2008
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid