Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.643):

Naar het leven

Als maanschijn
In gedachten zinkend
Dwaal ik ver weg,
Dicht bij jou.

Als zonlicht stralend
Schep je mij,
Maakt diep gevangen
Dromen vrij.

In dat Oord,
Daar waar wij raken
Staken steevast alle zonden,
Tikt de tijd ’t bestaan
Niet meer
Meedogenloos kapot tot stonden,
Maar geeft ons hart
In één verbond
De maat aan voor
Een eeuwig dansen,
Galant en sierlijk
Als dolfijnen
Lachend langs
Een bodemloze,
Dorstig gapende afgrond.

Daar bezingen wij
Als vrome dichters
Vol lof
Hoofse waardigheid.

Paren wij
Als wilde dieren
In Edens hof
Naar zaligheid.