Ik ben geraakt

Oh, jij, grom en grauw,
jij en ik geeft au!
Ik wil je niet ontwijken
maar ook niet aan je denken,
wel stiekem naar je kijken.
Misschien zien wat er anders is,
zien wat ik bij je mis.

Ik ben geraakt en dat is zeker
op zijn plek.
Jouw zwijgzame karakter drukt je
in mijn nek.
Ik blijf herhalen; het ligt niet aan mij,
misschien is mij ontglipt van iets wat je eerder zei.
Het is stil.

Je bent kwetsbaar door zo afwezig en stillend te zijn,
alsof het je ooit nog wat zal doen.
Je weet niet half hoe makkelijk het lijntje kan breken
ik ben namelijk net zo onzeker.
Volwassen zijn zo luidt de spelregel.

Maar ik sta als een kind aan jouw zijnlijn,
geraakt door de bal.
Auw mijn liefste auw.
Je hoeft je niet te verdedigen,
maar raak me ook niet met je zwijgen.
misschien hoef je geen woorden te rijgen,
maar laten we hier even iets vervolledigen.

Zo hoor naar mijn hartenkreet,
de gekozen vergeving kan je niet komen ruilen.
Het was een mooie tijd,
ik hoop dat je kan huilen.
Want dan zal het zijn alsof je spreekt,
als een licht tussen de duisternis,
van wat jou nu doormidden breekt.

Zwijgen vergeving afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 8 stemmen 1.094