Jongen
jij en ik,
't was een mooie tijd..
ik hield van je,
ik hou van je,
nu op een andere manier,
maar toch...
en dan bedenk ik me: Waarom is het zo gelopen?!
waarom bij ons?
waarom zo?
het was zo'n leuke tijd samen,
wij samen!
het gevoel werd minder zeiden we,
voelden we
en deelden we,
het is allemaal zo snel gegaan.
maar waarom?
waarom voelt het dan nu alleen maar erger?
het gevoel dat ik je mis,
de pijn van de leegte,
maar ook van onmacht.
we willen wel,
maar er is gewoon niks aan te doen,
in iedergeval niet nu,
misschien over een tijdje,
misschien wel nooit meer,
alleen de gedachte al,
dat het nou over is,
helemaal.................................
weg..........................................
leeg..........................................
een raar idee,
dat vind ik het maar, raar
je weet dat ik je nooit zal vergeten,
je was m'n eerste vriend,
dat zal altijd zo blijven,
het doet pijn,
maar het is zo beter,
voor ons allebei
voorbij, over en uit
hoe moeilijk het ook klinkt!
lieve jongen,
je bent echt heel belangrijk voor me geweest,
en zal je ook altijd blijven!
Geplaatst in de categorie: ex-liefde