inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.247):

muren en glazen

Mijn lach is een leugen
het hart gebroken
als nooit tevoren
niets is nog lief
niemand is thuis
het is het geluid
van duister
dat kruipt onderhuids
vannacht wou ik dood
geen kleur meer
zo verdoofd
niemand is thuis
enkel nog zwart
leeg is mijn hart
hard is de steen
dat vastzit
aan het been
zo ziet de dag eruit
de dag
alleen
nooit meer vooruit
ga alvast
en wacht niet op mij
ooit zie je me lopen
het hoofd naar beneden gericht
lopen en dwalen
alleen gekken
schrijven
op muren en glazen.

Schrijver: marcus neuborg, 20 september 2008


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 942

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Arlette
Datum:
21 september 2008
Email:
b.duin750upcmail.nl
Mooi gedicht; voortaan als ik mijn glas
ophef zal toch eens goed kijken in het licht of er niets op staat geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)