Later als de nachten koud zijn.
ik heb nagedacht over later
als de ijspegels je gezicht
bevriezen en niet meer ontdooien
zal ik mijn vers voorlezen.
als een warme kaars met een gele gloed
zal ik één voor één de letters lezen.
ik zal bij je zitten tot de lichten doven
ik zal je verwarmen met mijn strelingen
alles voor je doen om je tranen te stelpen
en dan tevreden weten dat het goed is
dat je gaat waar je vliegt en waar je daalt
in de vleugels van opwachtende engelen.
later als de nachten koud zijn
zal ik dankbaar zijn en terugkijken
op het gelach en het gehuil van jou
maar ook van mij - want ik leef de dag
en de dagen erna met jou in mijn hart
met als herinnering dat wat we wilden.
Geplaatst in de categorie: emoties