inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.387):

Stille getuigen

Een schaal op het dressoir
Twee kommetjes op de vensterbank
In de tuin een groot stenen blad
Gebakken steentjes op de boekenplank
Waar is de pottenbakster in mij gebleven..

Tekeningen door het hele huis
Schilderingen aan de wand
Wat mijn ogen zagen zette ik ooit
Op papier met mijn hand
Waar is de kunstenares in mij gebleven..

Fotodozen vol met kiekjes
Vele rolletjes volgeschoten
Boeken volgeplakt met herinneringen
Momenten waar zo van is genoten
Waar is de fotografe in mij gebleven..

De piano vol met snuisterijen
Moet nog steeds worden gestemd
En in de kast liggen de pianoboeken
Met lievelingsmuziek en sentiment
Waar is de muzikante in mij gebleven..

De cd's waar ik trots op zing
Liggen in de lade onder de tv
De zanglessen ooit genomen
Wanneer begin ik er weer mee
Waar is de zangeres in mij gebleven..

De sportschoenen onderin de klerenkast
De sportsokken ergens achterin boven
En welke sportkleren droeg ik toen ook weer
Zo'n klein maatje, niet te geloven
Waar is de sportster in mij gebleven..

Die dansschoenen, bijna kapotgedanst
Met tango, jive en cha-cha-cha
Een zwaan die op hoge hakjes zweeft
Als ik in zijn armen de lucht in ga
Waar is de danseres in mij gebleven..

Daar vind ik mijn yogakleren
Voor een uurtje lekker relaxen
En geloof het of niet, maar zoveel rust
Daar ga je ook lekker van seksen
Waar is de rust in mij gebleven..

Mijn werk heeft de overhand genomen
Bezuinigingen, reorganisatie, overleven
Want ja, een mens moet toch een baan
Waar moet je anders dan van leven
Maar waar is de lol in mijn leven gebleven..

De stille getuigen van mijn vroeger geluk
Ze laten me weten wie ik ooit was
De tijd voordat leven overleven werd
Die tijd dat ik ooit stond voor de klas
Waar is de schoolfrik in mij gebleven..

Het enige dat nooit is weggegaan
Is mijn onbedwingbare neiging tot schrijven
Dus dicht ik over mijn mijmeringen
Maar ik wil niet dat het herinneringen blijven
Kom op meid, waar is je spirit gebleven..

Ik ga weer dansen, zingen, spelen
Pottenbakken, en de baksels uitdelen
Ik ga weer schilderen en weer stoeien
Relaxen en de struik achter snoeien
Ik pak mijn leven weer terug
En die baan..
Schrijf maar op je rug.

Schrijver: Gabriëla Mommers, 2 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 985

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
thea boerrigter
Datum:
4 oktober 2008
Goed geschreven gedicht en ga er voor. Ik wens je succes.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)