dagdromen
Als de zuidwester storm
het vermoeide land geselt
en lichamen teistert
dwars door winterkleding heen,
als Pluvius zijn toorn botviert
op ondergelopen weilanden
en de natuur gelaten wacht
op atmosferische rust,
dan dagdroom ik
over goudgele korenvelden,
waarboven de van hitte
bezwangerde lucht
een dansende ode brengt
aan de zomer.
Maar als de goudgele korenvelden
verdorren door een
verschroeiende hitte
en ik loom en bezweet
verkoeling zoek op een bankje
onder een naar water snakkende eik,
dan dagdroom ik
over stille vergezichten,
waarboven een milde februarizon
in een strakblauwe omlijsting
flonkerende diamantjes tovert
op een maagdelijk, wit sneeuwtapijt.
Geplaatst in de categorie: natuur