Hoe gaat het ......
Toen waren we je kwijt,
Je liet ons plotseling alleen,
Geen laatste woorden of een kus,
Slechts verdriet en stilte om ons heen.
Het afscheid viel me zwaar,
Had ik toen maar geweten,
Dat het verdriet nog erger werd,
Ik kan en wil je niet vergeten!
Mijn tranen vallen op je graf,
Ik kan het nog steeds niet geloven,
Hier vind jij nu je rust, te jong,
Hoe hebben ze ons van jou kunnen beroven?!
We zijn nu een paar maanden verder,
En het besef begint te komen,
Dat de dag dat jij weer thuiskomt,
Alleen iets is om van te dromen.
Zoveel wat ik je zou willen vertellen,
Belangrijke momenten die jij nu mist,
Onbeantwoorde vragen, zoals ben je trots op ons,
Ik zou willen dat ik het antwoord wist
Alles om me heen doet me aan jou denken
Het verdriet welt steeds weer op,
Toch schuilt achter die traan een voorzichtige lach,
Want ik besef al die momenten met jou waren top!
Het is nu lente,
De zon gaat vaker schijnen,
Ik hoop dat de pijn vervaagt,
En het verdriet om jou met de wolken zal verdwijnen.
Jouw favoriete jaargetijde,
Zal zorgen voor een verandering,
Voorop staat de gedachte aan de mooie tijd met jou,
Het verdriet wordt slechts een vage herinnering!
Inzender: petra, 29 december 2008
Geplaatst in de categorie: overlijden