Haar hand
Nog een paar minuten slechts
Zijn stem klonk hees
Zij kon niet meer dan knikken
Hun houding schuw en angstig
Hoe kon zoiets hun leven vullen
Dagen geteld en wisselend van kleur
Dankzij doorschijnende schaduwen
Gestalten werden kleiner
Overlopend van welwillendheid
Troebel vuil water
In stinkende tonnen
Daar werd hij woedend van
Het werd hem lichter
Reeds lang was hij opgegeven
Haar hand streelde zijn haren
In een verlangen te helpen
Kuste zij zacht zijn lippen
Hij gleed weg in stilte
Geplaatst in de categorie: overlijden