Verdwenen
Jij was voor mij de ware,
En dat ben je eigenlijk nog.
Je hield van mij, dat zei je,
Maar verliet me eindelijk toch.
Je wist niet wat je wilde,
Was onzeker, inconsistent.
Dat ik daarvan de dupe werd,
Is ons allebei bekend.
Ik spreek je vaak dat maakt het moeilijk,
En ook makkelijk tegelijk.
Want hoe graag ik je wil vergeten,
Jouw vrienschap maakt me rijk.
Onzeker blijf ik achter,
Met gevoelens in mijn lijf.
Ik zal altijd van je houden,
Dat staat helaas buiten kijf.
Er zal ooit een moment komen,
Dat ik verder kan, alleen.
Maar dat moment wordt overschaduwd,
Door het moment dat jij verdween.
Geplaatst in de categorie: liefde