Stil wonder
Het land gehuld in wit,
wolken waar nog sneeuw in zit,
bomen trots geheven,
met de witte rijp omgeven.
De wind is neergestreken,
’t kristallen kunstwerk zou kunnen breken,
voorzichtig laten de eerste zonnestralen,
zich door de takken dwalen.
En langs ‘t bevroren water ,
staan hazelaars stil, verlaten,
hun broze takken fijn beijzeld,
door witte rijp gegijzeld.
Alleen in ’t water is nog hier en daar,
een wak, het water helder, klaar,
waarin de grijze wolkenluchten,
weerspiegeld worden in hun vluchten.
In deze stilte denk ik, hoe bijzonder,
is dit grootse stille wonder.
Geplaatst in de categorie: natuur
Mag ik jou feliciteren met je prachtig gedichtje...
Eenvoud siert...
Ik zou het eeder noemen " Schilderen met woorden "
Is het jou niet opgevallen dat de meerderheid van de mensheid geen tijd meer heeft voor het verpozen in de natuur,...en voorbij loopt aan de meester-architect die dit alles ontwierp?...
En Hem ook de heerlijkheid toeschrijven voor de PRACHT van de schepping?...
Ga zo voort op Jouw ontdekkingstocht beste Ans.
Veel succes met het verwoorden van je Innerlijke gevoelens.